محتوا
یکی از بسیاری از ویژگی های روان درمانی شامل شناخت و شناخت جنبه هایی است که مانع از انجام یک زندگی کاربردی و رضایت بخش در ارتباط با خود و دیگران می شود.
روابط بین فردی به طور کلی ، اما روابط زناشویی به طور خاص ، همیشه ویژگی ها یا ویژگی های یک سریال تلویزیونی شاد را ندارند. این امر به ویژه صادق است ، اگر ما در دنیایی استرس زا مانند دنیای کنونی زندگی می کنیم که در آن زمان زیادی برای اوقات فراغت وجود ندارد.
برای مقابله با این افسردگی ، گاهی اوقات زوج به حمایت خارجی نیاز دارند ، بنابراین می توانند بر مشکلاتی که ممکن است تجربه کنند غلبه کرده یا حداقل آنها را کاهش دهند. در بیشتر مواقع ، هنگامی که رابطه دچار تعارض می شود ، توصیه می شود از متخصصان کمک بخواهید.
چرا روان درمانی تابو محسوب می شود
متأسفانه ، مردم از روی شرم ، انکار و یا به دلیل جنبه های فرهنگی ، به دنبال کمک نیستند. روان درمانی به عنوان وسیله ای برای رشد روانی و عاطفی به یک انگ تبدیل شده است. مردم هنگام مواجهه با شرایط بحرانی در زندگی خود آخرین گزینه را در نظر می گیرند. مسلم است که فراتر از هرگونه مداخله ، روان درمانی ابزاری مفید برای تشخیص عوامل بالقوه ای است که ممکن است در رابطه تداخل ایجاد کرده و یا به آن آسیب برساند.
روان درمانی برای روابط
زیگموند فروید ، بنیانگذار روانکاوی1در نوشته های خود بیان می کند که کاهش آسیب یا درگیری یا تغییر شخصیت زمانی رخ می دهد که ناخودآگاه هوشیار می شود. این تأیید ممکن است ساده به نظر برسد ، اما منطقی به نظر می رسد که طرحواره های پنهان یا سرکوب شده از طریق روند کاتارسیس آگاه می شوند. این پدیده زمانی رخ می دهد که درمانگر به همراه فرد تحت درمان محیط مناسبی را برای ظهور این امر ایجاد می کند.
به عبارت دیگر ، برای یک مداخله روان درمانی م ،ثر ، اجزای شناختی ، عاطفی و روانی باید با هم ارتباط داشته باشند. از دیدگاه روانکاوی ، فرایند درمانی یک کنش متقابل پویا بین سوژه و درمانگر است ، در مقابل عناصر نامشهود فوق الذکر که باید پردازش و درونی شوند.
از سوی دیگر آلفرد آدلر اظهار می دارد که آنها می خواهند اهمیت داشته باشند و تمایل به تعلق جنبه هایی از اهمیت فوق العاده ای در روان فرد است. با توجه به اظهارات او ، می توانیم استنباط کنیم که فرد به این ترتیب ، در حالی که به دنبال تعامل با همتایان خود است ، اولویت را به نفس خود می دهد. بنابراین ، او به نظر می رسد شناخته شده است و احساس می کند که در مقایسه با آنها یا در تصور شخصی خود احساس اهمیت می کند.
از این منظر ، انسانها غریزه ذاتی خود را برای حفاظت از تمامیت و محیط اطراف خود بروز می دهند. وقتی این هدف به دست نیاید و شاید به دلایل نوع دوستانه ، فرد ممکن است سعی کند عدم رضایت خود را پنهان کند ، اما نفس و غریزه اساسی نمی تواند ناامیدی خود را پنهان کند.
بنابراین ، تمایل به ایجاد تصور خوب و تعلق خاطر برخلاف غرایز اولیه اوست. اگر این پدیده به طور ناگهانی رخ دهد ، می تواند زمینه را برای گرایش مازوخیستی ایجاد کند. اگر تجارت عاطفی به شیوه ای ظریف اتفاق بیفتد ، ممکن است وجود نزاع احساسی چندان واضح و ملموس نباشد ، اما همچنان وجود داشته و آشکار می شود.
جنبش اگزیستانسیالیسم توسط پل سارتر آغاز شد و بسیاری دیگر مانند ویکتور فرانکل ، رولو می و دیگران به دنبال آن حرکت کردند. بر این باورند که بهترین راه برای حفظ تعادل احساسی داشتن دلیل برای زندگی است. به گونه ای دیگر گفت ، اگر می خواهیم زندگی رضایت بخشی داشته باشیم ، انسان باید هدفی را دنبال کند. در مورد مکاتب روان درمانی و روش کاربرد آنها می توان موارد بیشتری را بیان کرد ، زیرا آنها بسیار بیشتر هستند ، اما هدف این مقاله فقط برجسته کردن ویژگی های اولیه انسان ، ضرورت های آن و بهره مندی از موجودی شخصی است. ایجاد یک محیط مناسب برای تعامل سالم با هم نسلان خود.
جامعه شناسان گفته اند که انسان یک حیوان پیچیده است. من فکر می کنم این باید دقیق باشد که بگوییم انسان یک حیوان پیچیده اجتماعی است ، نباید فراموش کنیم که انسان در مراحل تکامل و فرهنگ پذیری ، با کلیشه های فرهنگی روبرو شده است که بارها برای تجلی آن از طریق یک معتبر ، ضد تولید کننده بوده است. فرافکنی فردی
این جنبه زمانی وجود دارد که جامعه به نام تمدن سعی کرده است ویژگیهای ذاتی حیوان منطقی را که انسان نامیده می شود سرکوب کند.
این می تواند تا حدی ناسازگاری احساس و عمل حیوان منطقی را که عوامل بیرونی مانند تلقین بیولوژیکی ، رفتاری و فرهنگی مانع آن شده اند ، توضیح دهد که او را در ورطه ای از تضادها قرار می دهد که به طور مستقیم بر رفتار و تعامل اجتماعی آن نیز تأثیر می گذارد. به
بنابراین ، نیاز ، مناسب بودن و مزایای ایجاد محیطی از خودشناسی به صورت خنثی ، که می تواند- از جمله جنبه های دیگر- از طریق روان درمانی فردی محقق شود.