محتوا
در برهه ای از اواخر بیست سالگی ، برایم روشن شد که مردانی که بیشتر به آنها توجه می کردم بدترین شریک زندگی برای من بودند. پرشورترین روابط من ، آنهایی که احساس می کردم "قرار بود" باشند ، مردانی که "همنشین روح" من بودند ... اینها کسانی بودند که بیشترین درام را با آنها داشتم ، زشت ترین دعواها ، بیشترین هرج و مرج ، بیشترین درد به ما دیوانه وار یکدیگر را تحریک کردیم. این روابط کمترین شباهتی به رابطه سالمی داشت که من می خواستم.
من مطمئن هستم که برخی از شما می توانید ارتباط برقرار کنید.
(حدس بزنید؟ من می دانم چگونه این را برطرف کنم. به خواندن ادامه دهید.)
این باعث می شود احساس ناامیدی کنم. چگونه می توان اینطور درست بود که من مقدر بودم یا در رابطه ای با اشتیاق زیاد و دعوا باشم یا به رابطه ای خسته کننده که پایدار اما بدون احساسات بود ، منتقل شوم؟ این مجازات ظالمانه و غیرمعمول برای بزرگ شدن در خانواده ای ناسالم به نظر می رسید.
من برای کنار آمدن با این موضوع همه کارها را در ذهن خود انجام دادم. من در یک مرحله تصمیم گرفتم که تنها راه حل داشتن یک رابطه باز است تا بتوانم یک ازدواج پایدار با کمی اشتیاق طرفین داشته باشم. اما من در قلب خود می دانستم که واقعاً برای من کار نمی کند.
چرا من درمان را انتخاب کردم
سالها ، در حالی که با این معضل دست و پنجه نرم می کردم ، کار خود را نیز انجام می دادم. من به خوبی می دانستم که دلیل جذب من به این نوع شرکا ، دوران کودکی ناپایدار من بوده است. بنابراین ، من البته در درمان هفتگی بودم ، اما بیشتر از آن. من به جای تعطیلات به عقب نشینی رفتم تا درمان بیشتری انجام دهم. عقب نشینی ها شامل سد کردن روح من و غوطه ور شدن در عمیق ترین کارهای درون من بود. آنها گران بودند و سخت بودند. آیا می خواستم یک هفته را صرف گریه و دیدار مجدد با درد دوران کودکی کنم وقتی می توانستم در ساحل مکزیک باشم؟ جواب منفی. آیا می خواستم با همه شیاطین و ترس هایم روبرو شوم؟ نه به خصوص. آیا من مشتاقانه منتظر بودم که اجازه دهم دیگران قسمتهایی از من را که از آنها شرمنده بودم ببینند؟ نه یک ذره اما من یک رابطه سالم می خواستم و به نوعی می دانستم که این راه رسیدن به آن است.
حق با من بود. کار کرد
کم کم راههای قدیمی ، باورهای قدیمی ، جاذبه های قدیمی خود را ریختم. کم کم فهمیدم چه چیزی مانع من شده است. من شفا دادم. بخشیدم. من بزرگ شدم. من یاد گرفتم که خودم را دوست داشته باشم و وارد خودم شدم.
حالا توجه داشته باشید ، من هرگز متوجه نشدم که برای انجام دادن کار بزرگ شده ام. یا شفا برای انجام. احساس خوبی داشتم. افسرده و مضطرب نبودم. من گم نشده یا گیج نشده بودم. من به هیچ وجه دست و پنجه نرم نمی کردم مگر اینکه روابطم خراب بود. تک همسری سریال در حال پیر شدن بود ... همانطور که من. اما من می دانستم که وجه مشترک روابطم من هستم. بنابراین متوجه شدم که چیزی در من باید تغییر کند.
خیلی چیزها تغییر کرد. من به گونه ای تغییر کردم که نمی توانستم تصور کنم. و سرانجام خودم را با مردی دیدم که دیوانه اش هستم و تا آنجا که می تواند سالم و پایدار است. جای تعجب نیست که او یکی از آن افراد کمیابی است که دوران کودکی اش عالی بود. (من در ابتدا واقعاً باور نمی کردم ، اما به نظر می رسد واقعیت دارد). ما دعوا نمی کنیم و به ندرت یکدیگر را تحریک می کنیم. وقتی این کار را می کنیم ، در مورد آن صحبت می کنیم و این شیرین و لطیف است و هر دو بعد از آن احساس عشق بیشتری می کنیم.
این روزها ، زوج ها اغلب برای درمان به من مراجعه می کنند و به من می گویند که دائماً با هم دعوا می کنند اما آنها خیلی عاشق هستند و می خواهند با هم بمانند. من همیشه حقیقت را به آنها می گویم: من می توانم به شما کمک کنم ، اما این کار بسیار زیادی خواهد بود.
من به آنها توضیح می دهم که دلیل دعوا آنها این است که شریکشان در خودشان مقداری بهبود نیافته ایجاد می کند. و شفا دادن به خود تنها راه جلوگیری از جنون است.
من فکر می کنم بیشتر آنها من را باور نمی کنند. آنها فکر می کنند فقط می توانند شریکی را پیدا کنند که آنها را تحریک نکند. آنها معتقدند "این من نیستم ، او است." و آنها می ترسند. البته. من هم ترسیده بودم. متوجه می شوم.
اما برخی از زوجین موافقت می کنند که سفر را آغاز کنند. و به همین دلیل است که من یک درمانگر زوج هستم. این مال من است raison d'etreبه من می خواهم در سفری معجزه آسا و زیبا به آنها بپیوندم. من با آنها همراه می شوم زیرا آنها عاشق یکدیگر هستند به شکلی کاملاً جدید ، به عنوان افرادی که بیشتر و بیشتر قادر به عشق بزرگسالان هستند.
بنابراین پیش بروید ، اگر لازم است به مبارزه ادامه دهید. یا به جستجوی شخصی بروید که با او دعوا نمی کنید. یا تسلیم و تسویه حساب کنید. یا خود را متقاعد کنید که قصد ازدواج نداشتید. من بهتر می دانم. من می دانم که شما می توانید آنچه من دارم را داشته باشید. همه ما قادر به درمان هستیم
واقعاً بد نبود ، آن همه درمان. این شبیه زایمان است ... به محض تمام شدن ، آنقدرها هم بد به نظر نمی رسد. و در واقع ، شما آن را دوست داشتید. و می خواهم دوباره این کار را انجام دهم.