محتوا
- 1. همراه با آگاهی ، درک نیز به وجود می آید
- 2. همدلی کنید
- 3. نه فعال کننده و نه درمانگر آنها شوید
- 4- از متخصصان کمک بخواهید
- 5. مراقبت از خود را فراموش نکنید
چگونگی تأثیر بیماری های روانی بر روابط می تواند نه تنها بر پویایی روابط شما بلکه بر خود شما نیز تأثیر بگذارد. بعضی روزها خوب است. برخی بد هستند.
روزهای دیگر به نظر می رسد این پایان رابطه شما با کسی است که او را بسیار دوست دارید و سوگند یاد کرده است که دوستش داشته باشید و از بیماری و سلامتی خودداری کنید.
در حالی که تحقیقات زیادی در مورد تأثیر بیماری های روانی بر روابط ، به ویژه در زمینه ازدواج انجام نشده است ، می توانید اینترنت را جستجو کنید و داستانهای شخصی زیادی از احساسات زندگی با همسر بیمار روانی پیدا خواهید کرد ، اما مهمتر از آن ، راههای مقابله
1. همراه با آگاهی ، درک نیز به وجود می آید
شروع هر مرحله از رابطه متفاوت خواهد بود و به تنظیمات متفاوتی نیز نیاز دارد. این حتی در آنچه جامعه به عنوان یک رابطه "عادی" تعریف می کند صادق است.
قبل از ازدواج ، ممکن است سلامت روانی همسرتان مشخص شده باشد. ممکن است شما حتی در بهبود آنها نقش موثری داشته باشید ، اما در ازدواج هایی که هنگام ازدواج بیماری روانی ایجاد می شود (یعنی افسردگی پس از زایمان) ، توصیه می شود درباره تشخیص همسرتان مطالعه کنید.
وقتی درباره تشخیص همسرتان می خوانید ، خود را مجهز می کنید تا بتوانید همسر خود را بهتر بشناسید.
این به شما این امکان را می دهد که هر دو شرایط زندگی خود را بهتر کنید و به شما این امکان را می دهد که شریک زندگی خود را در دیدی متفاوت و عاری از قضاوت ببینید. پس از همه ، دوست داشتن همسر با دوست داشتن او با درک عمیق و عاری از هر گونه قضاوت محصور می شود.
همچنین مهم است که توجه داشته باشید که وقتی خواندن علائم و علائم را شروع می کنید ، ممکن است در ابتدا شما را از بین ببرد.
برخی از علائم فقط به عنوان "نگرش منفی" ظاهر می شوند. همیشه قلب و ذهن خود را باز نگه دارید.
مراقب مطالبی باشید که می خوانید و به خاطر داشته باشید که هدف از خواندن شما درک همسرتان است نه این که او را به یک تعریف یا برچسب بسپارید.
هر چند محتاط باشید ؛ منابع بیشماری در اینترنت وجود دارد ، برای جلوگیری از سردرگمی بیشتر باید منابع معتبر را انتخاب کنید.
خواندن نحوه تأثیر بیماری های روانی بر روابط می تواند شروع خوبی باشد.
2. همدلی کنید
وقتی کسی را دوست دارید ، با او همدلی می کنید.
تفاوت بین همدردی و همدلی در این است که با همدلی ، "سعی کنید به جای آنها راه بروید" و عمیق تر از آن. شما درک عمیقی از آنچه در جریان است دارید.
وقتی همدردی می کنید ، با احساسات دردناک فرد ارتباط برقرار می کنید. شما به احساسات خود این امکان را می دهید که قضاوت شما را تحت تأثیر قرار دهد که مانع از توانایی شما در کمک بی طرفانه به فرد می شود. اما با همدلی ، قضیه کاملاً متفاوت است.
وقتی از رویکرد همدلی استفاده می کنید ، از موضع درک کمک می کنید.
این شامل درک صریح آنچه دیگران تجربه می کنند ، یا درخواست از فرد دیگر ، (یا اشخاص ثالث در صورتی که نتوانند به خوبی ارتباط برقرار کنند) به شما در درک مرزها و مشکلاتی که با آن روبرو هستند کمک کند.
با این رویکرد ، شما تفکر انتقادی فرد دیگر را تشویق می کنید.
داشتن همسر فهمیده به این معناست که شما فقط احساسات خود را احساس نمی کنید.همچنین به این معنی است که درک واقعی شما از آگاهی از آنچه که در حال گذراندن هستند ، ناشی می شود ، که به اولین نکته ما مرتبط است - تجهیز خود به دانش.
3. نه فعال کننده و نه درمانگر آنها شوید
تأثیرات سلامت روان بر رابطه این است که تبدیل شدن به یک درمانگر توانمند بسیار آسان است. وقتی کسی را عمیقا دوست دارید ، این بدان معناست که شما برای معشوق خود هر کاری انجام می دهید ، و این شامل ، اگرچه عمداً ، فعال شدن آنها نیست.
توانمندسازی فرد مبتلا به بیماری روانی به این معنی است که شما رفتارهایی را از خود بروز می دهید که اگرچه مخرب نیستند ، اما کاملاً مفید نیستند. شما رفتار منفی را تقویت می کنید ، بنابراین عبارت "توانمندسازی" را فعال می کند.
به عنوان مثال ، ارتباط با فردی که مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته تشخیص داده شده است به این معنی است که همسرتان دیدگاه بسیار اسراف زا و افراطی نسبت به خود دارد.
چگونگی تأثیر این نوع بیماری روانی بر روابط می تواند با زالویی که خون قربانیان را می مکد مقایسه شود. هرچه بیشتر آنها را در اولویت قرار دهید ، بیشتر بی نظمی آنها را امکان پذیر می کنید.
افراد مبتلا به اختلالات شخصیت خودشیفته تمایل دارند خود را مرکز جهان بدانند. این خودشیفته ها نیازهای خود را تنها نیازی می دانند که باید برآورده شود. ازدواج با آنها ممکن است به این معنی باشد که نیازهای شما در نهایت برطرف می شود. انجام این کار آنها را بیشتر فعال می کند.
یکی دیگر از کارهای خطرناکی که ممکن است به عنوان یک همسر حمایتی انجام دهید ، درمانگر بودن آنهاست.
فراتر از تجهیز خود به م profثرترین روشها برای کمک به شریک زندگی ، وظیفه شما نیست که درمانگر آنها باشید. این کار برای هر دوی شما و یا برای هر چیزی که از خانواده شما باقی مانده است در طولانی مدت کار نخواهد کرد.
این بدون توجه به آمادگی روانی شما اشتباه است. از متخصصان خارج از ازدواج خود برای انجام فعالیت های درمانی خود در جهت درمان همسر خود کمک بگیرید. وظیفه شما این است که در میان تلاش های خود برای بهبودی ، به همسر خود عشق ، حمایت ، همدردی و همدلی نشان دهید.
4- از متخصصان کمک بخواهید
برای مقابله با هر گونه بیماری همیشه درخواست کمک حرفه ای است.
این که چگونه بیماری روانی همسرتان بر روابط شما تأثیر می گذارد یا ازدواج مطمئناً بر خود رابطه تأثیر می گذارد ، بنابراین توصیه می شود در قالب جلسات مشاوره از متخصصان کمک بگیرید.
شرکت در جلسات درمانی و مشاوره با درمانگران حرفه ای مطمئناً برخی از مشکلات پردازش احساسات شما را به عنوان یک زوج برطرف می کند.
علاوه بر این ، این امر به شما در کسب دانش درباره راهبردهای مقابله ای و ارتباطی برای بهبود روابط شما با همسرتان کمک می کند.
از طریق مشاوره ، در شرایطی که به ناچار مقابله با آن دشوار می شود ، با دیدگاه متفاوت ، دیدگاه جدید و هماهنگی مجهز می شوید.
در ازدواج با فردی که دارای بیماری روانی است ، به احتمال زیاد احساسات حیرت انگیزی را نسبت به همسرتان تجربه می کنید که ممکن است باعث شود شما به خاطر تجربه آن احساس گناه کنید - این یک دور باطل است!
به عنوان مثال ، شما ممکن است احساس نفرت ، سرخوردگی ، نارضایتی یا حتی دشمنی با شریک زندگی خود داشته باشید ، حتی اگر بدانید آنها نمی توانند به وضعیت کمک کنند.
فرسودگی شگفت انگیز نیست
چنین احساسات آزاردهنده ای را می توان با کمک مشاوره و درمان مفید بررسی کرد.
از طریق درمان ، زوجین می توانند بفهمند که چگونه محدودیت های محکمی ایجاد کنند و دیدگاه خود را در مورد رابطه به درستی بیان کنند ، هرچند که در حال حاضر ، و در حالی که همسرتان بیمار روانی است ، تمرکز باید روی مقابله باشد (همسر ناپایدار روانی قرار نیست قادر به سرمایه گذاری در رابطه در حال حاضر) درمان به شما کمک می کند تا با آن کنار بیایید.
5. مراقبت از خود را فراموش نکنید
مراقبت از خود هرگز خودخواهانه نیست ؛ هنگامی که شما با همسر مبتلا به بیماری روانی ازدواج می کنید یک ضرورت است. اگر مراقبت از خود را از دست بدهید ، خود را در معرض خطر ابتلا به بیماری های روانی قرار می دهید که این امر ازدواج شما را نیز به خطر می اندازد.
مراقبت از خود به معنی آبگرم مجلل یا حمام گران قیمت نیست. شما به سادگی می توانید مراقبت از خود را با اطمینان از اینکه غذای مغذی می خورید ، خواب کافی دارید ، ورزش می کنید یا فقط سعی می کنید سرگرمی ای را که بسیار لذت می برید یاد بگیرید یا یاد بگیرید ، تمرین کنید.
این عادت ها می توانند در مدیریت فرسودگی شغلی بسیار مهم باشند.
مراقبت از شریک مبتلا به بیماری روانی می تواند بسیار استرس زا باشد به همین دلیل است که شما باید بهتر از خود مراقبت کنید.
فراموش نکنید که از کمک ها و پشتیبانی های ارائه شده توسط موسسات خیریه و خدمات حمایتی که با آنها همکاری می کنید (یا باید) برای دریافت کمک و حمایت از همسرتان استفاده کنید. آنها بهتر از اکثر چالش های داشتن همسر مبتلا به بیماری روانی می دانند و اغلب خدمات حیاتی را برای کمک و حمایت از شما به عنوان بخشی از بسته مراقبت خود ارائه می دهند.
زندگی به عنوان یک زن و شوهر چالش های متفاوتی را برای شما به همراه خواهد داشت ، از جمله سلامت روانی همسرتان. نحوه تأثیر بیماری های روانی بر روابط می تواند بسته به تشخیص و شدت آن متفاوت باشد. به عنوان یک همسر محبت آمیز ، مهم است که حمایت کننده باشید اما در عین حال از نظر جسمی و روحی سالم بمانید ، بنابراین می توانید بیشتر از همسر بیمار روانی خود مراقبت کنید. موارد فوق مکانیزم های مختلف مقابله ای هستند تا بتوانید این کار را انجام دهید.
یک مشارکت قوی و سالم نشان می دهد که بیماری روانی مانع دیگری است که می توان آن را مدیریت و بر آن غلبه کرد. ازدواج یک مشارکت است و این بدان معناست که مراقبت از رابطه در زمان بیماری هر دو به عهده شما است. با همکاری و عشق ، ازدواج شما حتی در سخت ترین زمان ها نیز مقاومت خواهد کرد.