محتوا
اگر شما مانند گذشته هستید ، آخرین چیزی که می خواهید این است که هنگام دعوا توسط شریک خود لمس شوید. قبلا اینطور بود که اگر من و شریکم دعوا می کردیم و او به هر طریقی به من کمک می کرد ، من کنار می کشیدم. من هم دستانم را صلیب می کردم ، شاید حتی پشتم را به او برگرداندم. و خیره کننده. من واقعاً خیره کننده خوبی داشتم که در کودکی وقتی از دست پدر و مادرم عصبانی بودم به وجود آمد.
اما من روش جدیدی را برای مبارزه تمرین می کنم.
خطر و مغز خزندگان
دلیل خوبی وجود دارد که ما تمایل به کنار کشیدن در هنگام دعوا داریم: ما احساس امنیت نمی کنیم. به طور دقیق تر ، مغز خزندگان ما احساس خطر می کند - خطر مرگ یا زندگی - و سیستم عصبی خودمختار ما وارد حالت نبرد یا فرار می شود. چرا وقتی در مورد اینکه چه کسی ظرف ها را می پاشد دعوا می کنیم ، مغز خزندگان فعال می شود؟ زیرا این قسمت ابتدایی مغز ما از بدو تولد برنامه ریزی شده است تا زمانی که نیازهای دلبستگی ما برآورده نمی شود فعال شود. به عبارت دیگر ، وقتی مادر به ما غذا و سرپناه و عشق می دهد ، احساس امنیت می کنیم و هنگامی که نیازهای ما برآورده نمی شود ، زنگ خطر به صدا در می آید ... زیرا در نهایت ، اگر یک مراقبت کننده نیازهای او را برآورده نکند ، نوزاد می میرد. چند دهه جلو بروید و نوع پیوند ما با شریک عاشقانه مان نشان دهنده دلبستگی ما با مراقبین اصلی ما است. وقتی این پیوند تهدید می شود ، زنگ خطر به صدا در می آید و ما برای زندگی خود می ترسیم.
همه ما می دانیم که دعوا با دیگر افراد مهم به احتمال زیاد یک وضعیت مرگ و زندگی نیست. بنابراین کاری که ما باید انجام دهیم این است که پیام مغز خزنده خود را نادیده بگیریم و به آن بگوییم که آرامش خود را حفظ کند (و بجنگید). اما به گونه ای دیگر بجنگید: نه انگار ما خزندگان یا نوزادان ناتوانی هستیم که برای نجات جان خود می جنگیم ، بلکه با آرامش و با تمام استعدادهای بزرگی که با بخش های تکامل یافته مغز ما ایجاد می شود: توانایی دوست داشتن ، همدل ، سخاوتمند ، کنجکاو ، دلسوز ، ملایم ، منطقی و متفکر.
عشق و مغز لیمبیک
وارد سیستم لیمبیک شوید. این بخشی از مغز است که مسئول زندگی عاطفی ما است. این بخشی از ماست که پستانداران را تکامل یافته تر از خزندگان تشخیص می دهد. این باعث می شود بیشتر از تمساح بخواهیم سگ برای همراهان داشته باشیم. و این باعث می شود عاشق شدن بسیار خوشمزه و دل شکسته بسیار دردناک باشد.
وقتی دست در دست هم می گذاریم و با چشمانی نرم و محبت آمیز به یکدیگر نگاه می کنیم ، فرایندی زیبا به نام رزونانس لیمبیک را آغاز می کنیم. طنین لیمبیک عبارت است از تطبیق وضعیت درونی یک فرد با حالت دیگر. این بازخوانی سیستم عاطفی است - اگر می خواهید احساسات را بخوانید. طنین لیمبیک این است که چگونه مادر می داند نوزادش به چه چیزی نیاز دارد. این همان چیزی است که باعث می شود گله ای از پرندگان به صورت یکجا پرواز کنند ... کل گله بدون سرپرست خاصی به چپ می چرخد. وقتی با کسی که دوستش داریم طنین انداز هستیم ، به طور خودکار به وضعیت درونی او پی می بریم.
اهمیت خواندن دیگران
از بدو تولد ، ما در حال خواندن افراد - حالت چهره ، نگاه در چشم ها ، انرژی آنها هستیم. چرا؟ این یک مهارت بقا است که منجر به ایمنی و تعلق می شود ، اما مهمتر از آن ، به اطلاعات زیادی در مورد همه وضعیت داخلی مهم دیگری می رسد. ما اهمیت خواندن دیگران را دست کم می گیریم ، اما می دانیم که کسانی که در این کار خوب هستند موفق هستند: والدین بهتر با فرزندان خود هماهنگ هستند ، صاحبان مشاغل بهتر با مشتریان خود ، و خطیبان بهتر با مخاطبان خود هماهنگ هستند. اما وقتی صحبت از عشق عاشقانه به میان می آید ، این مهارت فراموش شده است. وقتی با دیگران مهم خود می جنگیم ، اغلب آنها را بجای تنظیم آنها تنظیم می کنیم.
وقتی انتخاب می کنیم به جای آنها آنها را تنظیم کنیم ، این فرصت را داریم که آنها را عمیق تر درک کنیم. به عنوان مثال ، حقیقت این که چرا وقتی ظرف ها تمام نمی شوند ناراحت می شوم ، اصلاً درباره ظروف نیست. این من را به یاد خانه آشفته و آشفته من می اندازد که به دلیل اعتیاد به الکل در مادرم بزرگ شده است ... و باعث می شود احساس بدی داشته باشم زیرا خاطرات ضمنی قدیمی زندگی من را در آن زمان برمی انگیزد. وقتی شریک زندگی من این را در مورد من می فهمد ، به احتمال زیاد ظرف ها را برای شفا دادن زخم بر جای مانده از مادر غفلتم ، شستشو می دهد. هنگامی که ما انسانیت شریک زندگی خود را درک می کنیم ... آسیب پذیری آنها ، کبودی های احساسی آنها ... آن وقت کار زوج به جای نزاع ، به بهبودی تبدیل می شود.
بنابراین ، شما انتخاب کنید. شما می توانید مانند خزندگان بجنگید ، ناخودآگاه فقط برای زنده ماندن می جنگید. یا می توانید تنفس عمیق را انتخاب کنید ، دستان عزیز خود را در دستان خود بگیرید ، با چشم های نرم به او نگاه کنید و ارتباط خود را از طریق طنین لیمبیک تقویت کنید. وقتی با یکدیگر طنین انداز می شویم ، به یاد می آوریم که در امنیت هستیم و یکدیگر را دوست داریم. انگیزه ما برای محافظت از خود با حمله به دیگری فراموش می شود و انگیزه ما برای مراقبت از خود باز می گردد. در رزونانس لیمبیک ، ما توانایی اصلاح اشتباه مغز خزندگان را داریم: من در خطر نیستم ، من عاشق هستم و می خواهم عاشق بمانم.