محتوا
زندگی ادامه دارد. مهم نیست که همه گیری در سراسر جهان در حال وقوع است. فرقی نمی کند که سال بی رحمی را یکی پس از دیگری به ارمغان بیاورد. زندگی ادامه دارد.
من در یک روستای کوچک در ضلع شرقی ایالت بوچی نیجریه بزرگ شدم. من مانند بسیاری دیگر از مردم شهرم برای ثبت نام در دانشگاه به یک شهر بزرگ نقل مکان کردم. این جایی است که من با همسر آینده ام ، Makeba ملاقات می کنم.
این عشق ما به عکاسی ، فلسفه و طبیعت بود که ما را به هم نزدیک کرد. اولین بار او را در کتابخانه دانشگاه در حال خواندن "غریبه" نوشته آلبر کامو دیدم ، کتابی که من خیلی با آن آشنا بودم.
ما سه سال ، دو ماه و هفت روز بعد مکالمه ای را آغاز کردیم که منجر به این روز سرنوشت ساز و زیبا شد.
عروسی مدتها قبل از همه گیری برنامه ریزی شده بود. قرار بود جایی در ماه مارس برگزار شود. اما ما باید برنامه ریزی مجدد و همچنین سازماندهی مجدد داشته باشیم.
ما برای یک عروسی بزرگ برنامه ریزی کرده بودیم. من و همسرم (اکنون) ماه ها برای این مناسبت پس انداز می کردیم.
ماکبا ماه ها به دنبال لباس عروسی کامل بود. او به من کمک کرد تا به دنبال یک مکان باشم ، غذا تهیه کنم و دعوت نامه ارسال کنم.
همه چیز مرتب شده بود ، و ما حتی تاریخ را تعیین کرده بودیم ، اما ناگهان ، شیوع این بیماری بسیاری از کشورها ، از جمله کشور ما را به قرنطینه کشاند.
با اعتقاد به این که این چیزی موقتی است ، تصمیم گرفتیم عروسی را به تعویق بیندازیم تا اوضاع به حالت عادی برگردد.
پس از ماه ها به تاخیر انداختن عروسی ، متوجه شدیم که دنیا به این زودی ها بهتر نمی شود و ما باید با تأثیرات همه گیری همه گیر سازگار شویم و در زمان کرونا عروسی را برگزار کنیم.
بنابراین تصمیم گرفتیم که مراسم عروسی را ادامه دهیم اما با رعایت چند نکته احتیاطی.
کوچکتر کردن عروسی
عروسی در زمان کرونا ویروس کوچک شد ، اما لباس Makeba واقعاً عالی بود. هرچند نسبت به زنی که آن را پوشیده بود ، بی نقص تر بود.
همسرم آن روز درخشید ، و من هم خیلی بد به نظر نمی رسیدم. از کجا آمده ام ، داماد تقریبا قرمز می پوشد. بنابراین تصمیم گرفتم این سنت را ادامه دهم.
همه گیری COVID-19 بسیاری از دوستان ما را از حضور شخصی در کنار ما باز داشت. بسیاری از طریق جریان مستقیم تماشا کردند. دیگران فقط تصاویر را در فیس بوک مشاهده کردند.
قبلا ، بسیاری از اقوام من قصد داشتند به عروسی من سفر کنند. هیچکدام نتوانستند به آن برسند ، و ما فکر کردیم که بهتر است. خوشبختانه هر دو خانواده نزدیک ما توانستند در مراسم شرکت کنند.
حضور در کلیسا ، زیر خدا ، و احاطه شدن توسط نزدیکترین افراد به ما باعث شد تا کل مراسم شخصی تر به نظر برسد. من و میکبا نتوانستیم مراسم بزرگی را که می خواستیم به دست آوریم و البته ناامید شدیم.
اما ما فهمیدیم که برای برگزاری عروسی در دوران کرونا ، برخی اقدامات احتیاطی باید انجام شود. ما به سادگی نمی توانیم دیگران را برای خوشبختی خود به خطر بیندازیم. بنابراین داشتن یک عروسی کوچک کار درستی بود.
آستر نقره ای
از جنبه مثبت ، همه شرکت کنندگان سهم عادلانه ای از کیک عروسی دریافت کردند. حدس بزنید این درست است که هر ابر دارای یک پوشش نقره ای است. خانواده Makeba نانوایی داشتند و این کیک به طور خاص توسط آنها پخته شد.
اگرچه مراسم عروسی کم رنگ شد و آن تماشایی نبود که ما مدتها بود برنامه ریزی کرده بودیم - عروس زیبا تمام شب را درخشان کرد.
وقتی به خانه برگشتیم ، عکاس با ما نیامد. در عوض ، من مجبور شدم وظیفه دوگانه را به عنوان داماد و مردی که عروس را اسیر می کند ، انجام دهم. من هیچ وقت برای تنظیم مجدد نقش جدیدم به عنوان عکاس عروسی صرف نکردم.
خوشبختانه در زمینه عکاسی تا حدودی مهارت دارم. و هیچکس بهتر از من نمی داند که عکسهای عروس زیبای من عدالت او را ادا می کند.
چه کسی می دانست تجربه من با دوربین در روز عروسی من مفید خواهد بود؟ زندگی به روشهای عجیبی کار می کند.
روز زیبا با تجمع کوچکی در حیاط خاتمه یافت. ما در این فضای کوچک آواز و رقصیدیم. این باغ کوچکی بود که من در آن بزرگ شده بودم.
در ابتدا ، این بخشی از برنامه های عروسی ما نبود که به این فکر افتاده باشیم که مهمانی را به ساحل یا مکان دیدنی ببریم. با این حال ، سرنوشت برنامه های دیگری داشت.
بار دیگر ، فقط خانواده های نزدیک ما بودند. حتی کمتر از کلیسا در اینجا بودند. من ، همسرم ، پدر و مادرمان و دو برادر من بودم.
زمانی که با هم شوخی می کردیم و داستانهای قدیمی را به اشتراک می گذاشتیم زمان می گذشت. برای چند لحظه ما واقعیت های تلخ دنیای کنونی را فراموش کردیم.
مامان برای مهمان ها رفتار خاصی کرد. این چیزی بود که او تقریباً در هر مناسبت خاصی می ساخت. این یکی دیگر از سنت های خانوادگی ما است که به چند دهه قبل باز می گردد.
هیچ جشن بدون سالاد مخصوص مامان کامل نمی شود. همه ما اشتهای زیادی داشتیم ، و این ثابت شد که یک شام خوب است.
و این تمام چیزی است که او نوشت. آنچه قرار بود جشن بزرگ و باشکوهی باشد به دلیل برخی شرایط پیش بینی نشده به یک مراسم کوچک و پایدار خلاصه شد. به گذشته نگاه می کنم ، شاید همه چیز برای بهتر شدن بود.
مراسم صمیمی با گردهمایی دو خانواده شاید شروع خوبی برای مرحله بعدی زندگی بعدی شما باشد. به راحتی می توان در تمام آداب و رسوم گم شد و آنچه مهم است را از دست داد.
مراسم عروسی قرار است جشن عشق و وعده بین دو نفر باشد که همیشه به یکدیگر وفادار باشند. این کار را می توان بدون گردهمایی های مردمی نیز انجام داد.
همچنین تماشا کنید: چگونه COVID-19 تجارت عروسی را تغییر داده است ، نکاتی برای زوج هایی که قصد ازدواج دارند.
انجام عروسی در زمان کرونا کار آسانی نبود
برنامه ریزی برای عروسی خود در زمان کروناویروس ، وقتی همه چیز بسته است و مردم به دلیل شیوع ویروسی رنج می برند - گردهمایی و سازماندهی عروسی بسیار دشوار است.
چیزی که مرا درگیر کرد ، Makeba و اعصاب فولادی او بود. ممکن است چند تماس گرفته باشم ، اما او مغز تمام عملیات بود.
این عروسی همچنین به من اجازه داد تا قدرت واقعی همسرم را بیاموزم. اگرچه این درست است که زندگی ادامه دارد ، اما به خودی خود ادامه نمی یابد.
برخی افراد حتی در شرایطی که شرایط به نفع آنها نیست جهان را به حرکت در می آورند. باید بدانم - من با یکی از آنها ازدواج کردم.