سلامت روان و بهبود در رابطه

محتوا

• قرار ملاقات مستلزم تلاش است
• 1. رابطه از دو جهت پیش می رود
• 2. صداقت مهم است
• 3. محدودیت های خود را بشناسید
• 4. حمایت عاطفی در مقابل عملی
• 5. اعتماد

زندگی با شرایط روانی دشوار است. ایجاد یک رابطه مطمئن و سالم دشوار است. مدیریت دو واحد به طور همزمان؟ تقریبا غیرممکن.

حداقل ، این چیزی است که من زمانی باور داشتم.

حقیقت این است که سلامت روان شما بر روابط شما تأثیر می گذارد و برعکس. هنگامی که مجرد هستید ، تمایل به شک و تردید در خود وجود دارد که با اضطراب و افسردگی تقویت می شود. خلق و خوی پایین و عدم اعتماد به نفس می تواند منجر به یک مارپیچ رو به پایین شود.

افتادن در الگوی انزوا به دلیل عدم درک ارزش خود بسیار آسان است.

قرار ملاقات مستلزم تلاش است

شما چیزی را در خود نمی بینید که ارزش دوستیابی داشته باشد ، بنابراین سعی نکنید و قرار ملاقات بگذارید. به علاوه ، دوستیابی شامل تلاش است. صحبت کردن ، آشنایی با کسی ، قرار دادن خود از لحاظ روحی و جسمی می تواند از نظر احساسی بر ما تأثیر بگذارد. همه در حالی که با چیزی مانند افسردگی مبارزه می کنید ، گاهی اوقات تحمل آن بسیار زیاد است.

در دبیرستان ، من قبلاً به این نتیجه رسیده بودم که تنها می میرم. کمی دراماتیک ، اما در آن زمان یک فرض منطقی به نظر می رسید. من در خودم هیچ چیز ارزشمند نمی دیدم ، بنابراین تصور می کردم هیچ کس دیگری نخواهد. این چیزی است که با بسیاری از افرادی که از شرایط مشابه رنج می برند مشترک است. با این حال ، من با سکته مغزی برخورد کردم.

با کسی آشنا شدم که فهمید نه به این دلیل که خود او در حال گذراندن آن بود ، بلکه به این دلیل که خانواده نزدیکی داشت.

برای من غیرقابل درک بود. کسی که فهمیده من چه حالی دارم؟ کسی که می توانستم صادقانه با او صحبت کنم ، که نه تنها او را درک کرد بلکه به طور فعال همدرد بود؟ غیر ممکن!

روابط ما بر اساس صداقت و صراحت شکل گرفت. با نگاهی به گذشته ، باید چند درس کلیدی را آموخت:

1. رابطه از دو جهت پیش می رود

البته ، ممکن است کمک کرده باشد که خودش هیچ مشکلی در زمینه سلامت روانی نداشته باشد. من توانستم بدون اینکه دیگران را در اولویت قرار دهم از خود مراقبت کنم. این امر بعداً منجر به ایجاد مشکلی شد ؛ این فرض که چون افسردگی یا اضطراب نداشت ، باید خوب باشد.

من مریض بودم با وجود اینکه فردی همدل بودم ، اما تا دیر وقت متوجه نشدم که سلامتی من برای او مشکل دارد. با وجود سالم بودن ، مراقبت از کسی که در حال تلاش است می تواند شما را دچار مشکل کند. در یک رابطه ، مهم است که این را در شریک خود تشخیص دهید.

آنها ممکن است چهره شجاعانه ای نشان دهند و سعی کنند بار بیشتری به شما تحمیل نکنند ، اما این برای آنها سالم نیست. دیدن مبارزه او سرانجام مرا مجبور کرد تا از متخصصان کمک بخواهم. وقتی تنها بودم ، در دلسوزی خود غرق می شدم ، زیرا تنها شخصی که معتقدم به او آسیب می رسانم ، خودم بودم. در یک رابطه ، وظیفه عجیب مراقبت وجود داشت.

این یک درس مهم بود ، عادات سمی شما می تواند به اطرافیان شما آسیب برساند. مراقب باشید به افرادی که دوستشان دارید آسیبی نرسانید.

2. صداقت مهم است

من همیشه فردی با عملکرد بالا بودم ، مشکلاتم را پایین می آوردم و سعی می کردم آنها را نادیده بگیرم.

هشدار اسپویلر: این پایان خوبی نداشت.

از آنجا که یک رابطه مستلزم شناختن شخصی از نزدیک است ، به سرعت متوجه شدم که می توانم به خودم دروغ بگویم ، اما نه به او. او توانست نکات کوچکی را که من چندان خوب عمل نمی کردم ، دریافت کند. همه ما روزهای تعطیل داریم ، و من متوجه شدم بهتر است در مورد آنها صادق باشم تا اینکه سعی کنم آن را پنهان کنم.

من دوست دارم بیماریهای جسمی و روانی را مقایسه کنم. می توانید سعی کنید پای شکسته خود را نادیده بگیرید ، اما بهبود نمی یابد و درنهایت بدتر از آن خواهید شد.

3. محدودیت های خود را بشناسید

نقاط عطف رابطه می تواند استرس زا باشد. ملاقات با خانواده و دوستانش به اندازه کافی شدید است ، بدون این که اضطراب در تمام مدت احساس نگرانی در من ایجاد کند. علاوه بر این ، FOMO وجود داشت. ترس از دست دادن.

او و دوستانش برنامه هایی داشتند و من دعوت می شدم. هشدارهای اضطرابی معمولاً شروع به فریاد زدن می کنند ، معمولاً در خطوط "اگر از من متنفر شوند؟" و "اگر خودم را شرمنده کنم چه؟" روند بهبودی سخت است و یکی از اولین قدم هایی که من یاد گرفتم این صداها و افکار را نادیده بگیرم. آنها نشان دهنده چیزی بودند که باید به آن توجه شود - آیا این برای من زیاد است؟

اگر نتوانم با دوستان یا خانواده او ملاقات کنم ، نه تنها از دست می دهم ، بلکه آیا این نشانه ضعف است؟ با ظاهر نشدن ، و من هر دو را ناامید می کنم؟ در ذهن من ، هیچ شکی وجود نداشت. یک "بله" عظیم در نئون در سراسر مغز من شعله ور شد. من به عنوان یک دوست دختر شکست می خورم. با کمال تعجب ، او موضع مخالف گرفت.

اشکال ندارد محدودیت داشته باشید. گفتن "نه" اشکالی ندارد. شما یک شکست خورده نیستید. شما با سرعت خودتان حرکت می کنید و برای خود وقت می گذارید.

بازیابی و مدیریت سلامت روانی یک ماراتن است ، نه دو سرعت.

4. حمایت عاطفی در مقابل عملی

چیزی که من و شریکم متوجه شدیم این بود که نمی خواهم او مستقیماً در بهبودی من نقش داشته باشد. او به من در تعیین اهداف ، تعیین وظایف کوچک و تشویق من برای دستیابی به آنها پیشنهاد کرد. در حالی که این می تواند فوق العاده باشد و ممکن است برای برخی از افراد مفید باشد ، برای من این یک شماره بزرگ بود.

بخشی از بهبودی یادگیری درک خود است.

برای درک خود واقعی ، نه آن افکار و ترس های تاریک. او می توانست به من در تعیین اهداف ، وظایف ساده و نقاط عطف کمک کند. این خطر شکست را به همراه داشت. اگر در رسیدن به این اهداف شکست بخورم ، او را نیز ناامید می کنم. باور اینکه شما خود را ناامید کرده اید به اندازه کافی بد است.

همه اینها به یک چیز برمی گردد ؛ دو نوع اصلی پشتیبانی گاهی اوقات ما نیاز به حمایت عملی داریم. مشکل من اینجاست ، چگونه می توانم آن را برطرف کنم؟ در مواقع دیگر ، ما نیاز به حمایت عاطفی داریم. احساس بدی دارم ، بغلم کن

مهم است که بفهمید و به چه نوع حمایتی احتیاج دارید. سلامت روان به ویژه مشکل است ، زیرا اغلب راه حل ساده ای وجود ندارد.

برای من ، من نیاز به حمایت عاطفی داشتم. در ابتدا ، حل مسئله بر اساس منطق وجود داشت. در مورد کمک گرفتن با چه کسی می توانید صحبت کنید؟ اما با گذشت زمان و ادامه رابطه ، متوجه شدم که فقط نیاز به یک آغوش دارم و بدانم که او آنجاست.

5. اعتماد

بسیاری از روابط به دلیل عدم اعتماد متضرر می شوند. من خیلی از دوستان را می شناسم که نگران هستند ممکن است شریکی خیانت نکند ، اما من متوجه شده ام که به سادگی انرژی احساسی برای این کار ندارم.

برای من ، اعتماد به اشکال مختلف ظاهر می شود. اضطراب و افسردگی من می خواهد من باور کنم که من شایسته او نیستم ، او مخفیانه از من متنفر است و می خواهد برود.

من بیشتر از آنچه می خواهم اعتراف کنم در مورد این مسائل اطمینان می خواهم. اما با این کار ، من یک کانال ارتباطی مهم را باز می کنم. شریک زندگی من از احساسی که دارم آگاه است و می تواند به من اطمینان دهد که این ترس ها ، صادقانه بگویم ، زباله های زیادی هستند.

در حالی که سالم نیست ، اما همیشه به سختی می توانم به خودم اعتماد کنم. من تمایل دارم مهارت ها و توانایی های خود را کم اهمیت جلوه دهم ، خودم را متقاعد کنم که شایسته رابطه و خوشبختی نیستم. اما من قدم های کوچکی برای اعتماد به خودم بر می دارم و این همان بهبودی است.

در این بین ، حداقل می توانم به شریک خود اعتماد کنم.

تجربیات من جهانی نیست. کنار آمدن با بیماری روانی ام سخت بود زیرا معتقد بودم تنها هستم. پس از قرار گرفتن در آنجا ، متوجه شدم که افراد زیادی هستند که احساس مشابهی دارند.

مهمترین چیزی که آموختم این است که یک رابطه ثابت نیست. هیچ مقدار عشق بیرونی نمی تواند شما را مجبور به دوست داشتن خود کند. آنچه مهم است داشتن یک شبکه پشتیبانی است و این یک رابطه است.